سلام من به محرم به غصه و غم مهدی 

به چشم کاسه خون و به شال ماتم مهدی

 

  

السلام ای وادی کرببلا

السلام ای سرزمین پر بلا

السلام ای جلوه گاه ذوالمنن

السلام ای کشته های بی کفن 

 

نام من سرباز کوی عترت است ، دوره آموزشی ام هیئت است . پــادگــانم چــادری شــد وصــله دار ، سر درش عکس علی با ذوالفقار . ارتش حیــدر محــل خدمتم ، بهر جانبازی پی هر فرصتم . نقش سردوشی من یا فاطمه است ، قمقمه ام پر ز آب علقمه است . رنــگ پیراهــن نه رنــگ خاکــی است ، زینب آن را دوخته پس مشکی است . اسـم رمز حمله ام یاس علــی ، افسر مافوقم عباس علی (ع) 

پرسیدم:ازهلال ماه، 

چراقامتت خم است؟ 

آهی کشیدوگفت: 

که ماه محرم است. 

گفتم: 

که چیست محرم؟ 

باناله گفت : 

ماه عزای اشرف اولاد آدم است 

 

 

 

عالم همه محو گل رخسار حسین است ، ذرات جهان درعجب  از کار حسین است .

دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش ، یعنی که خدای تو عزادار حسین است  

 

 

 

عالم همه قطره و دریاست حسین ،

خوبان همه بنده و مولاست حسین ،

ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش ،

از بس که کَرَم دارد و آقاست حسین 

 

 

  

کاش بودیم آن زمان کاری کنیم

از تو و طفلان تو یاری کنیم

کاش ما هم کربلایی می شدیم

در رکاب تو فدایی می شدیم

السلام علیک یا ابا عبدالله